Berita Gedung Kehidupan Great Plains dan tornado Lubbock tahun 1970

nisa flippa

Berita Gedung Kehidupan Great Plains dan tornado Lubbock tahun 1970

Catatan Editor: Jack Becker adalah editor Caprock Chronicles dan Pustakawan Emeritus dari Texas Tech University. Dia dapat dihubungi di jack.becker@ttu.edu. Artikel hari ini tentang Great Plains Life Building adalah bagian pertama dari seri dua bagian yang ditulis oleh kontributor tetap Chuck Lanehart, pengacara Lubbock dan penulis sejarah Barat pemenang penghargaan.

Gedung Great Plains Life sedang dibangun, 1953, di pusat kota Lubbock.

Alam dengan berani berusaha untuk meratakan satu-satunya tempat tinggi di komunitas datar yang terkenal, namun hampir 55 tahun kemudian, gedung tertinggi di Lubbock masih berdiri. Beberapa orang percaya bahwa tempat itu adalah tempat yang menyimpang, berhantu, atau tidak diinginkan, sebuah lambang dari kawasan pusat kota yang semakin menurun. Yang lain menganggap menara itu sebagai simbol pemulihan pusat kota. Bagaimana kisah nyata Great Plains Life/Metro Tower/NTS Tower/Metro Tower Lofts Building?

Antara tahun 1940 dan 1950, Lubbock adalah kota dengan pertumbuhan tercepat kedua di Amerika Serikat (setelah Albuquerque), jadi untuk mengakomodasi permintaan komersial yang diharapkan, diperlukan gedung pencakar langit.

Pada tahun 1952, konstruksi dimulai pada gedung perkantoran 20 lantai yang menjulang tinggi senilai $2,5 juta di sudut timur laut Broadway dan Avenue L. Ruangan tersebut dulunya ditempati oleh kediaman lama keluarga pionir Wheelock di Lubbock.

Pengembangnya, Realty Equities Corp. of New York, mempekerjakan arsitek terkenal Abilene David S. Castle, yang merancang struktur tersebut dengan Gaya Internasional pertengahan abad kedua puluh. Dipuji sebagai gedung tertinggi antara Fort Worth dan Denver, gedung ini akan menjulang setinggi 274 kaki, mengerdilkan semua bangunan lainnya di Lubbock.

Menurut artikel surat kabar tahun 1953, “Gedung pencakar langit Lubbock yang sekarang sedang dibangun akan menjadi tempat terbaik di kota setelah selesai dibangun, jika terjadi tornado. Bangunan seperti itu lebih sulit untuk dirobohkan. Tornado yang melanda kota lain. . . telah membuktikan bahwa bangunan yang diperkuat baja bertingkat dapat mengatasi badai.”

Bank Nasional Pertama Lubbock menempati lantai pertama Great Plains Life Building pada tahun 1955.

Artikel tersebut melanjutkan, “Ketika gedung tersebut selesai dibangun, bersama dengan toko baru senilai $1.000.000 plus untuk Dunlap's tepat di seberang jalan. . . dan penyelesaian

dari First Methodist Church yang baru, bagian bisnis di pusat kota Lubbock akan mendapatkan tampilan 'glamor' baru yang melampaui impian terliar beberapa tahun yang lalu.”

Dibuka untuk bisnis pada tahun 1955, lantai paling atas dimahkotai dengan lampu neon besar bertuliskan “Great Plains Life,” sebuah perusahaan asuransi lokal yang menempati beberapa lantai gedung. Sayangnya, tanda-tanda tersebut tidak terlihat di Lamesa, 60 mil selatan, seperti yang diharapkan oleh para promotor. Tanda-tanda yang lebih kecil di lantai pertama memberi pemberitahuan bahwa First National Bank milik Lubbock sekarang juga menyebut tempat itu sebagai rumahnya.

Bisnis lain yang menyewakan ruang di gedung seluas 110.000 kaki persegi ini adalah firma hukum, arsitek, kantor pemerintah, dokter, dan dokter gigi. Restoran Top of the Plains berbagi lantai 20 dengan stasiun radio KLLL, tempat disc jockey muda Waylon Jennings memutar rekaman dan berkumpul dengan temannya Buddy Holly.

Lubbock Avalanche-Journal menerbitkan iklan hampir setiap hari yang meminta penyewa, menggembar-gemborkan bahwa bangunan tersebut “sepenuhnya ber-AC”, dengan “layanan petugas kebersihan yang luar biasa dan langit-langit kedap kebisingan” dan harga sewa yang “sangat wajar”. Namun pada tahun 1970, First National Bank, firma hukum besar, dan bahkan Perusahaan Asuransi Jiwa Great Plains telah pindah. Hanya 50 persen bangunan yang terisi.

Ketika angin puting beliung bersejarah mencapai pusat kota Lubbock pada malam tanggal 11 Mei 1970, angin itu sangat besar dengan kecepatan angin melebihi 200 mil per jam, dan Great Plains Life Building berdiri di jalur mematikannya. Tornado tersebut adalah salah satu yang terbesar dan paling merusak yang pernah tercatat. Dua puluh enam orang tewas, ratusan lainnya luka-luka, dan kerusakan properti diperkirakan mencapai $840 juta ($6,7 miliar pada dolar tahun 2024).

Sepasang suami istri berjalan di pusat kota Lubbock dengan latar belakang Great Plains Life Building pada tahun 1957.

The Great Plains Life Building—hanya enam blok dari jalur utama tornado—terhantam di sudut barat daya saat badai berlanjut dari jalur barat daya hingga utara timur laut. Kecepatan angin di dekat puncak gedung mencapai 220 mph. Penghuni yang melarikan diri dari bangunan tersebut selama badai melaporkan bahwa bangunan tersebut bergerak “seperti kapal yang berguling-guling di laut”.

Foto udara yang diambil tak lama setelah bencana menunjukkan bangunan tersebut berdiri megah di tengah kehancuran parah di wilayah sekitarnya. Semua orang khawatir monolit 20 lantai itu akan segera runtuh. Jendela pecah, batu bata terlempar, dan ada laporan bahwa strukturnya terlihat jelas

goyangan. Sebuah truk pertahanan sipil melaju melalui jalan-jalan terdekat sambil memperingatkan, “Mundur, Gedung Great Plains akan runtuh!”

Foto udara pusat kota Lubbock pada tahun 1954.

Dalam beberapa hari, para insinyur memeriksa seluruh 20 lantai dan yakin bahwa struktur menara tersebut stabil dan tidak akan roboh. Pengacara Clancey Brazill, yang berada di dalam gedung ketika tornado melanda, berkata, “Saya akan memberi Anda jaminan dari Oklahoma bahwa jika gedung itu tidak runtuh pada Senin malam, maka gedung itu tidak akan runtuh.”

Namun demikian, penduduk setempat khawatir dampak psikologis dari bangunan yang terkena angin puting beliung akan menghambat operasi di masa depan di sana. Mereka benar, dan selama bertahun-tahun, bangunan kosong itu hanya menjadi rumah bagi merpati dan pengacau.

Bagian kedua dari seri ini akan diterbitkan di Lubbock Avalanche-Journal hari Minggu depan.

jalurhart

Artikel ini pertama kali muncul di Lubbock Avalanche-Journal: Gedung Kehidupan Caprock Chronicles Great Plains dan tornado Lubbock tahun 1970

Sumber

Mohon maaf, Foto memang tidak relevan. Jika keberatan atau harus diedit baik Artikel maupun foto Silahkan Klik Laporkan. Terima Kasih

Also Read

Tags

url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url url hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul