Berita 'Reagan' adalah gambaran yang dangkal namun penuh kasih sayang terhadap presiden ke-40

gomerdeka

Berita 'Reagan' adalah gambaran yang dangkal namun penuh kasih sayang terhadap presiden ke-40

Berita 'Reagan' adalah gambaran yang dangkal namun penuh kasih sayang terhadap presiden ke-40

“Apakah ada yang lebih buruk daripada seorang aktor yang punya tujuan?” tanya Jane Wyman, istri pertama Ronald Reagan, dengan kesal di awal “Reagan,” film biografi baru yang dibintangi Dennis Quaid.

Baiklah, setelah menonton dua jam lebih kisah ini, pandangan penuh kekaguman pada pria yang menjabat dua periode sebagai presiden ke-40 kita, kami dapat melaporkan bahwa pasti ada satu hal yang lebih buruk: Seorang aktor tanpa film.

Namun, jangan salahkan sang bintang. Quaid, yang telah memerankan lebih dari satu presiden, tentu saja memiliki seringai karismatik, rambut yang dipoles, dan terutama suara khasnya yang khas — tutup mata Anda, dan suaranya terdengar SANGAT familiar. Jika ia muncul di “Saturday Night Live” dalam peran tersebut, itu akan terasa seperti sebuah kudeta casting yang mirip dengan Larry David sebagai Bernie Sanders.

Namun, ini bukanlah sandiwara “SNL”, meskipun Jon Voight muncul dengan aksen Rusia yang kental sebagai mata-mata KGB. Ini adalah film berdurasi 135 menit yang menuntut lebih banyak kedalaman. Jadi, untuk mengadopsi frasa politik dari Bill Clinton, yang juga diperankan Quaid: Itu naskahnya, bodoh.

Disutradarai dengan penuh cinta oleh Sean McNamara dengan skenario oleh Howard Klausner, “Reagan” dimulai dengan upaya pembunuhan terhadap Reagan di Washington pada bulan Maret 1981, hanya dua bulan setelah ia menjadi presiden.

Ada yang mengatakan Reagan mempererat hubungannya dengan publik dengan berhasil selamat dari upaya pembunuhan itu; ia terkenal dengan ucapannya kepada istrinya Nancy dari tempat tidurnya: “Sayang, aku lupa menunduk.” Bagaimanapun, para pembuat film menggunakan peristiwa itu untuk menyiapkan cerita mereka, dan akan membahasnya lagi nanti, secara kronologis.

Namun, poin awal mereka adalah bahwa Reagan keluar dari ketakutan itu dengan rencana ilahi. “Ibu saya biasa berkata bahwa segala sesuatu dalam hidup terjadi karena suatu alasan, bahkan kemunduran yang paling menyedihkan sekalipun,” katanya. Dan seperti yang akan ia katakan kepada Tip O'Neill, juru bicara DPR, segala sesuatu sejak saat itu akan menjadi bagian dari rencana ilahi itu.

Poin yang lebih luas di sini adalah bahwa Reagan, menurut film ini, pada dasarnya bertanggung jawab penuh atas kejatuhan Uni Soviet, karena ia menunjukkan kepada orang-orang di dunia apa arti kebebasan. “Saya tahu bahwa dialah orangnya,” kata Viktor Petrovich, mata-mata pensiunan yang diperankan oleh Voight sebagai tokoh narator di sepanjang film — yang berarti orang yang akan menghancurkan semuanya. Naskahnya didasarkan pada “The Crusader: Ronald Reagan and the Fall of Communism” karya Paul Kengor, dan Kengor mengatakan Viktor didasarkan pada sejumlah agen dan analis KGB yang melacak Reagan selama bertahun-tahun.

Hal itu sering disampaikan sejak awal. Sisanya adalah cuplikan sejarah, dengan banyak cahaya yang indah dan penuh kasih di sekeliling bintang kita. Kita kembali ke masa mudanya, belajar tentang ibunya dan apa yang diajarkannya tentang iman, dan kemudian tahun-tahunnya di Hollywood sebagai aktor, presiden Screen Actors Guild (dan seorang Demokrat) sebelum sepenuhnya berkomitmen pada politik, dan GOP.

Kita juga melihat Reagan yang baru saja bercerai bertemu dengan Nancy Davis yang menawan, yang akan menjadi istri keduanya, pasangan yang penuh kasih, dan teman setianya. Seperti Quaid, Penelope Ann Miller adalah aktor yang sangat hebat yang tidak memiliki banyak hal yang perlu dibenahi di sini. Bersama-sama, mereka memulai perjalanan menuju ketenaran politik, dimulai dengan jabatan gubernur California.

Namun satu dekade kemudian, Reagan dilantik sebagai presiden, memulai delapan tahun masa jabatannya. “Saya terobsesi untuk memahami apa yang ada di balik kedok itu,” kata Petrovich yang diperankan Voight, menjelaskan mengapa Reagan begitu berpengaruh.

Mungkin, kalau begitu, dia bisa memberi tahu kita?

Sebab, ketika film ini berakhir, dengan meninggalnya presiden pada tahun 2004, satu dekade setelah mengumumkan bahwa ia mengidap penyakit Alzheimer, kita tidak tahu lebih banyak daripada saat kita memulainya tentang sosok yang sangat berpengaruh dalam politik Amerika.

Tentu, kita mendapatkan semua hits yang hebat. “Tuan Gorbachev, robohkan tembok ini!” kita melihatnya berkata pada tahun 1987 di Berlin, sebuah adegan dengan banyak persiapan.

Dan menyenangkan melihat kalimat-kalimat debat yang terkenal, seperti “Di sana Anda mulai lagi,” kepada Jimmy Carter pada tahun 1980, dan tentu saja pengalihan isu usia yang sangat cerdik pada tahun 1984, dengan Walter Mondale. “Saya tidak akan menjadikan usia sebagai isu kampanye ini,” kata presiden berusia 73 tahun itu kepada penanya. “Saya tidak akan mengeksploitasi lawan saya untuk tujuan politik karena ia masih muda dan belum berpengalaman.”

Kalimat itu, yang membuat Mondale sendiri tertawa, membuat Reagan kembali ke jalur yang benar dalam pemilihan. Filmnya, tidak demikian.

Kantor Berita Associated Press

“Reagan” mengandung konten kekerasan dan merokok

“REAGAN”

Diberi peringkat PG-13. Di AMC Boston Common, South Bay Center, Causeway, dan teater di pinggiran kota

Nilai: C-

Sumber

Mohon maaf, Foto memang tidak relevan. Jika keberatan atau harus diedit baik Artikel maupun foto Silahkan Klik Laporkan. Terima Kasih

Also Read

Tags

hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul hul